Ostatnie pożegnanie śp. por. JÓZEFA ADAMCZYKA, Weterana 7 Pułku Ułanów Lubelskich, Przyjaciela szkoły…

„A jeśli komu droga otwarta do nieba,
Tym, co służą ojczyźnie.” (J. Kochanowski)

W dniu 10 marca br. w Warszawie, wieku 90 lat, zmarł por. Józef Adamczyk, weteran 7 Pułku Ułanów Lubelskich – żołnierz Dywizjonu AK "Jeleń", wielki przyjaciel naszej szkoły...

Odszedł wspaniały człowiek i wielki patriota. Ujmował niezwykłą skromnością, serdecznością i życzliwością, nienaganną prezencją i kulturą osobistą. Wszyscy mogliśmy czerpać z Jego ogromnej wiedzy, życiowej mądrości i pięknej postawy szacunku, umiłowania i oddania Ojczyźnie.

Z wielkim zaangażowaniem pielęgnował chlubną tradycję 7 Pułku Ułanów Lubelskich. Często przyjeżdżał do Cycowa, uczestniczył w sierpniowych obchodach rocznicowych bitwy cycowskiej i uroczystościach szkolnych. Chętnie spotykał się z dziećmi i młodzieżą. Aktywnie wspierał inicjatywę utworzenia w naszej szkole Izby Tradycji 7 Pułku Ułanów Lubelskich. Przekazał wiele cennych pamiątek rodzinnych i pułkowych, a po sfinalizowaniu prac w sierpniu 2005 r., dokonał wraz z p. rotmistrzową Marią Onyszko symbolicznego przecięcia wstęgi i uroczystego otwarcia Izby Tradycji.

Najwyższym szacunkiem i uznaniem darzył profesję wojskową. Szczególnie cenił sobie kontakty z 7 Dywizjonem Ułanów Lubelskich z Tomaszowa Mazowieckiego. Zwracając się w swoich przemówieniach do żołnierzy, zawsze z niezwykłą serdecznością dziękował za ich trudną i wymagającą wielu poświęceń służbę. Często przywoływał chlubną historię Pułku i zasługi poprzedników w walkach o niepodległość i tożsamość narodową. Podkreślał, że chociaż liczni bohaterowie tamtych dni walki przeszli do historii, to wciąż żywe i aktualne są ich ideały zawarte w słowach „Bóg, Honor i Ojczyzna”.

W uroczystościach pogrzebowych śp. por. Józefa Adamczyka, które odbyły się w dniu 20 marca, uczestniczyła delegacja Zespołu Szkół z dyrektorem Zbigniewem Rutkowskim oraz szkolny Poczet Sztandarowy.

Podczas Mszy św. żałobnej w Kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy, wraz z najbliższą rodziną i przyjaciółmi, Zmarłego żegnały liczne delegacje: przedstawiciele Wojska Polskiego, Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Kawalerii Ochotniczej, Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej, a także bardzo liczna grupa żołnierzy 7 Dywizjonu Ułanów Lubelskich z Tomaszowa Mazowieckiego wraz z Dowódcą ppłk. Piotrem Wroną i jego zastępcą mjr. Grzegorzem Plaskotą.

Po ceremonii kościelnej nastąpił przejazd konduktu żałobnego na Cmentarz Wojskowy na Powązkach, gdzie urnę z prochami złożono w kwaterze Powstańców Warszawy.

Ostatnie pożegnanie śp. por. Józefa Adamczyka odbyło się z pełnym ceremoniałem wojskowym. Wystawiony został Sztandar 7 batalionu kawalerii powietrznej wraz z asystą kompanii honorowej oraz uroczystą oprawą ze strony żołnierzy 7 bkpow.

Odszedł bohaterski żołnierz Armii Krajowej, Kawalerzysta z krwi i kości,
wspaniały człowiek i wielki patriota…

CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI

Śp. Józef Adamczyk urodził się 23 lutego 1929 roku w Mińsku Mazowieckim. Był synem Andrzeja Adamczyka, przedwojennego wachmistrza 7 Pułku Ułanów Lubelskich. Rodzina państwa Adamczyków mieszkała na terenie koszar, przy ul. Warszawskiej. Panował tam duch kawaleryjski i młodego chłopca fascynowały tradycje tego znamienitego pułku ułanów Polskiej Kawalerii. W tym czasie poznał wielu wybitnych oficerów 7 Pułku, a przede wszystkim dowódcę płk. Juliana Filipowicza, który w kampanii wrześniowej 1939 r. dowodził Wołyńską Brygadą Kawalerii.

Po kampanii wrześniowej oficerowie 7 Pułku Ułanów, w głębokiej konspiracji, odtworzyli w Armii Krajowej 7 Pułk Ułanów Lubelskich o kryptonimie "Jeleń". Józef Adamczyk, jako kilkunastoletni chłopiec, przydzielony został do szwadronu zapasowego, w którym walczył na Mazowszu i w akcji "Burza" w obwodzie "Mewa - Kamień".

Po wojnie pracował w budownictwie. Przez wiele lat był bardzo aktywnym członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Koło Warszawskie Obwodu "Mewa - Kamień", a także Towarzystwa Pamięci 7 Pułku Ułanów Lubelskich w Mińsku Mazowieckim. Przez wiele powojennych lat był kustoszem pamięci walk ułanów Dywizjonu AK "Jeleń" i szczególną troską otaczał wyjątkową kwaterę powstańczą tego bohaterskiego Dywizjonu na Wojskowych Powązkach w Warszawie. Był również wieloletnim przyjacielem i darczyńcą Muzeum 7 Pułku Ułanów Lubelskich w Mińsku Mazowieckim, gdzie przekazał wiele cennych pamiątek rodzinnych i pułkowych. Był członkiem Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej. Przyjeżdżał na Zjazdy Kawalerzystów II RP przez kilkanaście lat, zawsze serdecznie witany.

Utrzymywał ścisłe kontakty z żołnierzami 7 Dywizjonu Ułanów Lubelskich z Tomaszowa Mazowieckiego, który dziedziczy barwy i tradycje 7 Pułku. Corocznie uczestniczył w Święcie Pułku oraz innych ważnych momentach w życiu Jednostki.

Por. Józef Adamczyk odznaczony był m. in.: Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami (Londyn), Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Partyzanckim, Srebrnym medalem "Za zasługi Dla Obronności Kraju", Medalem Wojska, Medalem Pro Patria, Odznaką Pamiątkową 7. Pułku Ułanów Lubelskich im. gen. K. Sosnkowskiego, Odznaką Pamiątkową "Za Zasługi Dla ŚZŻAK", Odznaką Szwadronu Kawalerii Wojska Polskiego, Odznaką Honorową Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej.

Biogram opracowano na podstawie: http://www.cwk.grudziadz.pl